خدمت اجباری سربازی، آخرین نماد دوران بردگی
در روزگاران قدیم حکام محلی و خانها ، مامورین دریافت مالیات هم بودند و از روستاها مالیات میگرفتند و خانواده هایی که توان پرداخت مالیات را نداشتند باید جوانانشان را بعنوان سرباز میدادند و گاهی هم در قبال یک مقدار مشخص زمین کشاورزی (بنه یا جفت) هم مالیات میداند و هم سرباز. در ابتدای جنگ اول جهانی و برای ساماندهی دفاع کشوری، قانون سربازی اجباری در سال 1294 بتصویب مجلس شورا رسید و بر اساس این قانون از هر 10 نفر بالای 21 سال، یک نفر بمدت دو سال به سربازی اعزام میشد و فردی که قرار بود داوطلبانه به سربازی برود ، کمکهایی از 9 نفر دیگر دریافت میکرد(مجموعا حدود صد تومان). بعدها هم سرباز گیری وظیفه وزارت کشور شدهم بسته به نیازتعداد قابل توجهی معاف میشدند.با اینکه کشور در هیچ جنگی درگیر نشد ، قوانین سختگیرانه نظام وظیفه مردم را آزار میداد و نکته جالب اینکه سربازی سدی در مقابل دانش اندوزی و یادگیری قرارگرفته است به این شکل که از 16 سالگی به هیچ نوجوانی اجازه خروج از کشور داده نمیشد که نکنه بخواد از سربازی فرار کنه و اینگونه امکان هر گونه ادامه تحصیل مردممان را در خارج غیرممکن کردیم و همچنین اگر فرد در سال اول بهر حال در کنکور که آنهم به میزان یکدهم دیپلمه ها بود ، قبول نمیشد باید پیه سربازی رفتن و دو سال اتلاف وقت را به تن خود میمالید و صد البته بعد دو سال بادخوردن هم دیگه امکانی برای رفتن به دانشگاه نبود.بعد از انقلاب بنظر می آمد که داریم به موضوع سربازی هوشمندانه تر نگاه میکنیم و در اسفند 57، مدت سربازی به یکسال کاهش یافت. که با شروع جنگ ، وحشت، قانونگذارانمان را فرا گرفت و در سال 63 قانون وظیفه اجباری 30 ساله را تصویب کردند که شامل 2 سال دوره ضرورت، 8 سال دوره احتیاط، و دو دوره 10 ساله ذخیره اول و دوم بود یعنی دو سال بردگی را به سی سال بردگی در صورت لزوم افزایش دادیم و این در حالی بود که کشور، بازپس گیری زمینهای اشغال شده توسط دشمن در جنگ 8 ساله را ، با مردم داوطلب کسب نمود و نه با سرباز اجباری! و ما که در تاریخ، به جنگ زنجیر مابین ساسانیان و اعراب می خندیم که بپای سربازان ایرانی زنجیر بوده که از صحنه جنگ فرار نکنند و نتیجه اش هم همان شد که دیدیم، اینگونه قانون اجباری سربازی 30 ساله را تدوین می کنیم و شاید این قانون را از افتخارات هم میدانیم!
جالبه با تمام شدن جنگ ، برای تنبیه دشمنان ایران و اسلام! روزبروز قوانین سربازی را سختتر کردیم و صدور سند و گواهینامه رانندگی و هر کاری که برای زنده بودن لازم است را به پایان خدمت سربازی وصل کردیم. در دهه 70 با افزایش قابل توجه سرباز مواجه شدیم و بجای اینکه دوره سربازی را کاهش دهیم و یا افراد مازاد را معاف کنیم، دو سال عمر جوانانمان را تباه کردیم و حتی بعنوان کمک شوفر در اتوبوسهای خط واحد هم از آنها استفاده شد و همه اینها برای این بود که هم مردم پررو نشوند و هم دشمنانمان بدانند که ما سرباز جنگی خیلی داریم . در دهه 70 و 80 بیشتر مجموعه های دولتی از سربازان استفاده و یا سوء استفاده میکردند. سازمان اتوبوسرانی، شهرداری، وزارت بهداشت، آموزش پرورش، جهاد سازندگی، دانشگاهها و در مجموعه های نظامی نیز این سربازان اضافی بلای جان همه بودند و آنها هم تلاش میکردند از این بردگان رایگان درآمدزایی کنند و لذا سربازان سر از معادن و پروژه های ساختمان سازی و راهسازی و خطوط تولید کارخانه ها و گشت ارشاد و کنترل ترافیک و مواد مخدردرآوردند و در دهه 80 که موج جوانان دهه 60 به سن سربازی رسیدند و ناگهان میزان سربازان آماده اعزام از مرز دوبرابر هم بیشتر میشد، ژستهای بینتیجه در مقابل رقبای سیاسی ، مانع از آن شد که تصمیم عاقلانه تری اتخاذ شود و اینهمه هزینه صرف نگهداری سربازانی که نیاز نداریم نکنیم و از همه مهمتر، وقت آنها هم تباه نشود. در مدت محدودی به فکر زعمای ما رسید که مانند صدر اسلام که میشد برده را با پول خرید و آزاد کرد، مشمولان سربازی هم با پرداخت وجهی، سربازی را بخرند و اتفاقا به نسبت فعلی بسیار خوب بود و عده قابل توجهی با کمک خانواده و یا درآمد خود، آنرا خریدند و چند برابر آنرا در دو سالی که کار میکردند ، بدست آوردند و از این دوران بلاتکلیفی که نه خدمت محسوب میشود، نه پیشرفت ، نجات پیدا کردند ولی خیلی زود این یکذره اندیشه را هم پاک کردیم و ترسیدیم ژست حمایت از مستضعفمانمان ، تحت الشعاع قرار گیرد حال اینکه مدتهاست این طشت از روی بام افتاده و اختلاف طبقاتی موجود،صدها برابر فبل انقلاب است
مشکلات اجتماعی سربازی اجباری
– سن سربازی اجباری 18سالگی است و دقیقا زمانی که فرد قرار است وارد جامعه شود و مسئولیتهایی را عهده داربشود
– – هیچ ایرانی نمیتواند برنامه ریزی کند که ادامه تحصیلاتش را در یک کشور خارجی انجام دهد و امکان پیدا کند علم را از سرچشمه بیاموزد و مجبور است آنرا از زبان کسانی بیاموزد که سالیان پیش تحصیلات دانشگاهی خارجی داشته اند و یا حتی آنرا هم نداشته و هوایی از علم از پشت کتابهای با ترجمه ناقص به مشامشان رسیده است
– – در سال اول کنکور مجبورند در یک دانشگاه قبول شوند تا از شر سربازی که بمعنی خداحافظی با علم و دانش است، مصون بمانند و اینگونه بود که صدها دانشگاهی که به معیارهای بین المللی حتی نزدیک هم نیستند در کشور پا گرفت و فقط توانست حس مدرک گرایی را ارضا کند و نه توسعه علم و دانش . شهرستان کوچکی که درمانگاه مناسبی برای اهالی خود ندارد در حال تربیت پزشک و مهندس است!
– – در کشور ما ارتباط دو جنس مخالف و رفع غرایز انسانی قرار است فقط با ازدواج تامین شود که تا 18 سالگی بخاطر تحصیلات دبیرستانی ، امکان پذیر نیست و از 18 سالگی هم غول سربازی مانع آن میشود.ببینیم که یک پسر حداکثر در 15 سالگی ، بالغ است و اگر در 18 سالگی وارد دانشگاه شود، چهارسال دوره لیسانس و دو سال سربازی، در 24 سالگی تازه میتواند وارد بازار کار و زندگی شود و اگر بخواهد فوق لیسانس شود این سن به 27 سالگی و درصورت باهوش بودنش و امکان اخذ دکترا، 32 سالگی را در نظر بگیرید. یعنی دکتر کشور ما باید حداقل 17 سال ریاضت بکشد تا بتواند مانند هر موجود زنده ای ، نیازهای اولیه اش تامین شود . درست است که ازدواج با تحصیل مباینت ندارد ولی فرهنگ کشور ما حکم میکند تا پسر سربازی نرود، دختری با وی ازدواج نکند. و اینگونه ما اساس خانواده را بهم ریختیم.بعد جلسات بررسی مشکلات اجتماعی در کشور ایجاد میشود، گروههای امر به معروف و نهی از منکر درست میکنیم، گشتهای ارشاد درست میکنیم و همین سربازان دور از هر گونه امکانی را عامل جلوگیری از ارتباط دختر و پسر میکنیم! نیروی انتظامی به باغها و خانه ها و دورهمیهای دختر و پسر حمله میکند و شاکیست که چرا اینها دارند گناه میکنند! یکی از علل اصلی تغییر جدی فرهنگی کشور در ده سال اخیر و عادی شدن معاشرت دختر و پسر قبل از ازدواج ناشی از همین غول سربازی بوده است که در کنار شیوع طبیعی فرهنگ جهانی خود را نشان میدهد.
– بسیاری از دانش آموختگان ما در خارج از کشور ، پس از تجربه زیر و بم زندگی در آن فرهنگها، علاقه مند میشوند که جهت خدمت به هموطنانشان، به میهن بازگردند و موضوع الزام آنها به رفتن سربازی بلافاصله پس از بازگشت، مانع آنها میشود.
نگاهی به سربازی در سایر کشورها
اکنون جنگ و دفاع علمی، است که فراتر از علوم دیگر پیشرفته و بسیاری ازعلومی را که به آن دست یافته ایم در پرتو سرمایه هایی که در جهت توانمندکردن نظامی صرف شده، کسب شده و افرادی که برای دوران محدود و از روی اجبار ، جذب نیروهای مسلح کشور شوند توانمندی لازم در استفاده از فنون پیشرفته رزمی راکسب نمیکنند و صرفا با افزایش تلفات نظامی و دست و پاگیر شدن بقیه نیروها تبدیل میشوند لذا برخی از کشورها دوران خدمت اجباری به میهن را مانند نروژ و دانمارک دارند ولی اجازه نمیدهند مردم کوچه و بازار وارد نیروهای رزمی شوند
– – 123 کشور دنیا ترجیح داده اند نیروهای رزمی دلخواه خود را استخدام و آموزش دهند تا بتوانند در مواقع لازم بعنوان یگ گروه حرفه ای وارد عمل شوند که اینگروه معادل 61 درصد کشورها هستند و شامل تمامی مغزهای متفکر دنیا مثل آمریکا و انگلیس و فرانسه و آلمان و استرالیا و کانادا و ژاپن و ایتالیامیشوند و حتی کشورهای بسیار ضعیفی مانند اوگاندا،نپال،اتیوپی مالدیو هم جزو این دسته اند و در میان همسایگان ما،پاکستان،اردن،افغانستان،امارات،بحرین،بنگلادش،عراق،عربستان،عمان،قطر،لبنان و کویت هم بجای خدمت سربازی اجباری، از نیروهای حرفه ای استفاده میکنند. و اکثر این کشورها از دهه آخر قرن بیستم، سربازی اجباری را حذف کرده اند.
– -از 200 کشور روی کره زمین فقط 17 کشور به سبک ما سربازی اجباری دارند که همه جزو کشورهای عقب افتاده فرهنگی و علمی محسوب میشوند و 9 درصد کشورهای جهانند عبارتند از: ایران،کره شمالی ، کوبا،لائوس،سومالی،زیمبابوه،کامبوج،لیبی،اریتره،ویتنام،سائوتام،سوریه، قزاقستان(12 ماه)،ارمنستان،ترکمنستان،تاجیکستان و مصر
– – 7 کشور خدمت اجباری مدنی دارند (نظامی غیر مسلح) که شامل آنگولا ، روسیه سفید، اسپانیا،قبرس ودانمارک و الجزایر میشود
– – 14 کشور ترکیب نیروهای داوطلب و اجباری دارند که گاهی دولت در کنار بقیه نیروهایش از آنها استفاده میکند و آنها در مورد محل و نوع خدمت خود حق انتخاب دارند که برخی از آنها عبارتند از:اندونزی،تایلند،چین(همه سربازانش داوطلبند)،مالزی و موزامبیک
– – 17کشور سربازی اجباری زیر یک سال دارند که مهمترین آنها :روسیه،اتریش،فنلاند، اکراین،یونان،مکزیکند
– – با توجه به اینکه سربازان به اندازه کارمندان برای دولت هزینه دارند، نیروهای داوطلب جذب نیروهای مسلح شوند و بصورت سرباز حرفه ای برای مدت 5 سال بکارگیری شوند
– – سربازی اجباری بعنوان آخرین یادگار دوران بردگی از تاریخ ایران حذف شود
– مسئولین تجربه جنگ 8 ساله را آویزه گوش کنند که این همت مردم غیور و داوطلب کشور بود که اجازه نداد اشغال خارجی ادامه یابد نه زور و اجبار دولتی . و در صورت لزوم باز هم تکرار میشود
– – تجربه جنگ 8 ساله نشان داد علی رغم حضور بسیجی مردم در جبهه ها، عدم وجود سیستم پیوسته نظامی،کمبود تجهیزات پیشرفته رزمی و نبود سازماندهی رزمی ، تعداد تلفات ما را افزایش وحشتناکی داد و بیشتر در جنگ از بسیج و نیروهای پیشگام بعنوان کیسه شن استفاده شد تا بهره بردن از آنهمه دلیری و شجاعت در جهت پیروزی در نبرد و لذا تمام توان نیروهای مسلح در این جهت صرف گردد
– – سیستم فعلی نظامی ایران که اساس سازمان رزمی را سرباز ناآزموده قرارداده و بقیه فرماندهی میکنند غلط و ناکارا است و با حذف سربازی اجباری ، در جهت درست هدایت میشود
سعدی نام بهمن 96
SADINAM.COM آدرس سایت
